I have no head for tunes, so in the dark I can carry no singing voices, no flutes; no eye for colours either, so no pigments for my cavemen painting, not even the gold and the silver filaments that lanterns are said to throw upon your hair;
but only the passing touch of people whom I once touched in passing when they let me pass. Perhaps it will not pass, for in that touch I think I stumbled on a pulse, and wondered like a fool
who has no proper sense of body if it were yours, or mine, and wondered if you wondered too.
Le pregunto - ¿qué camellos transportar en sus alforjas que llevan mi corazón a través del desierto.. Desde que me dejaste Me quedo solo bajo el sol amarillo la tierra está quemada y son los corazones humanos ahuecar la fuente de ternura no late por mí a veces te veo pero con los brazos extendidos tocar sólo mi pensado en ti.. Le pregunto - ¿qué camellos transportar en sus alforjas que llevan mi corazón a través del desierto... Halina Poswiatowska
Originally posted by wazquecme:Wazquecmewazquecme # Thursday, March 21, 2013 4:06:16 PMHoy me acerco a tu almacon las manos amarillas de pájaros.La mirada corriendo por el cielo,y una leve llovizna entre mis labios.Saltando claridadeshe recogido el sol en los tejados,y una nube ligera que pasabame prestó sus sandalias de aire blando.La tierra se ha colgado a mis sandaliasy es un tren de emoción hasta tus brazos,donde las rosas sin querer se fueronunidas a la ruta de mi canto.*Julia de Burgos
Originally posted by wooj:Woo wooj # Jueves, 21 de marzo 2013 2:09:44 PMI jumped on the trainI left this old townI escaped the rain I'm no longer downThe wheels start to turnMy worries are gone I have lots to learn About the trail that I'm onAs I look around I see my new friend I know I am boundTo travel till the endI'll travel south and I'll travel northI'll travel east and I'll travel westI just want to find the road that is best ...*Liam Hughes
İÇ NEFES...O bir çay istemişti, trenin içindeBiz tren yolcusuyduk, çölün içindeBen yalnız kalmıştım, senin içindeOysa kaç kişinin yerine sevmiştim seni!Aşkı geçtik, gözlerini açabilirsin...O bir dile sığınmıştı, sözü içindeYolu yoluma çıkmıştı, çölü içindeBen eski kalmıştım, senin içindeOysa kaç çocuğun yerine övmüştüm seni!Düşü geçtik, kendine bakabilirsin...O bir bende kırılmıştı, hayli içimdeIssız otağ kurulmuştu, canım içindeBen kime kalmıştım, senin içindeOysa kaç bahçe yerine açmıştım seni!Kimi geçtik, kimseye sorabilirsin...by Haydar Ergülen
Explosión¡Si la vida es amor, bendita sea!¡Quiero más vida para amar! Hoy siento Que no valen mil años de la ideaLo que un minuto azul de sentimiento.Mi corazón moría triste y lento...Hoy abre en luz como una flor febea;¡La vida brota como un mar violentoDonde la mano del amor golpea!Hoy partió hacia la noche, triste, fría,rotas las alas mi melancolía;Como una vieja mancha de dolorEn la sombra lejana se deslíe...¡Mi vida toda canta, besa, ríe!¡Mi vida toda es una boca en flor! ExplosionIf life were love, how blessed it would be! I want more life so to love! Now I feel A thousand years of ideas are not worth One blue minute of sentiment. My heart was dying slowly, sadly... Now it opens like a Phoebean flower: Life rushes forth like a turbulent sea Whipped by the hand of love. My sorrow flies into the night, sad, cold With its broken wings; Like an old scar that continues to ache— In the distant shade it dissolves... All my life sings, kisses, laughs! All my life is a flowering mouth!
wanderlust isn't foolish at all :)
ResponderEliminarLe pregunto - ¿qué camellos transportar en sus alforjas que llevan mi corazón a través del desierto.. Desde que me dejaste Me quedo solo bajo el sol amarillo la tierra está quemada y son los corazones humanos ahuecar la fuente de ternura no late por mí a veces te veo pero con los brazos extendidos tocar sólo mi pensado en ti.. Le pregunto - ¿qué camellos transportar en sus alforjas que llevan mi corazón a través del desierto... Halina Poswiatowska
ResponderEliminarOriginally posted by wazquecme:Wazquecmewazquecme # Thursday, March 21, 2013 4:06:16 PMHoy me acerco a tu almacon las manos amarillas de pájaros.La mirada corriendo por el cielo,y una leve llovizna entre mis labios.Saltando claridadeshe recogido el sol en los tejados,y una nube ligera que pasabame prestó sus sandalias de aire blando.La tierra se ha colgado a mis sandaliasy es un tren de emoción hasta tus brazos,donde las rosas sin querer se fueronunidas a la ruta de mi canto.*Julia de Burgos
ResponderEliminarOriginally posted by wooj:Woo wooj # Jueves, 21 de marzo 2013 2:09:44 PMI jumped on the trainI left this old townI escaped the rain I'm no longer downThe wheels start to turnMy worries are gone I have lots to learn About the trail that I'm onAs I look around I see my new friend I know I am boundTo travel till the endI'll travel south and I'll travel northI'll travel east and I'll travel westI just want to find the road that is best ...*Liam Hughes
ResponderEliminarİÇ NEFES...O bir çay istemişti, trenin içindeBiz tren yolcusuyduk, çölün içindeBen yalnız kalmıştım, senin içindeOysa kaç kişinin yerine sevmiştim seni!Aşkı geçtik, gözlerini açabilirsin...O bir dile sığınmıştı, sözü içindeYolu yoluma çıkmıştı, çölü içindeBen eski kalmıştım, senin içindeOysa kaç çocuğun yerine övmüştüm seni!Düşü geçtik, kendine bakabilirsin...O bir bende kırılmıştı, hayli içimdeIssız otağ kurulmuştu, canım içindeBen kime kalmıştım, senin içindeOysa kaç bahçe yerine açmıştım seni!Kimi geçtik, kimseye sorabilirsin...by Haydar Ergülen
ResponderEliminarExplosión¡Si la vida es amor, bendita sea!¡Quiero más vida para amar! Hoy siento Que no valen mil años de la ideaLo que un minuto azul de sentimiento.Mi corazón moría triste y lento...Hoy abre en luz como una flor febea;¡La vida brota como un mar violentoDonde la mano del amor golpea!Hoy partió hacia la noche, triste, fría,rotas las alas mi melancolía;Como una vieja mancha de dolorEn la sombra lejana se deslíe...¡Mi vida toda canta, besa, ríe!¡Mi vida toda es una boca en flor! ExplosionIf life were love, how blessed it would be! I want more life so to love! Now I feel A thousand years of ideas are not worth One blue minute of sentiment. My heart was dying slowly, sadly... Now it opens like a Phoebean flower: Life rushes forth like a turbulent sea Whipped by the hand of love. My sorrow flies into the night, sad, cold With its broken wings; Like an old scar that continues to ache— In the distant shade it dissolves... All my life sings, kisses, laughs! All my life is a flowering mouth!
ResponderEliminar